- думча
- [دمچه]1. шакли тасғири дум2. қисми охири чизе; канораи борики чизе3. бот. ҷои бо танаи растанӣ пайвандшавии мева, банд: думчаи ангур (ё мавиз), думчаи харбуза; думча додан тамом пухтани харбуза ё тарбуз, ки бо андак даст расондан аз палак ҷудо мешавад, банд додан; думчааш об гирифтан а) ба пухтан наздик расидан (оид ба мева); б) киноя аз худро андак боқувват ҳис карда, аз худ рафтан; мавқеи худро андак беҳтар дида, ба фикри саркашӣ афтодани касе
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.